Wat neem je mee en waar wil je graag afscheid van nemen?
Je hoort het veel als je om je heen luistert: ”een vreemde tijd”. Inderdaad, deze Corona-episode is vreemd. En vreemd in de zin dat we dit in deze omvang nog niet kenden. Het lijkt wel of ons leven is stilgelegd. Zoals bij ‘Heel Holland bakt’, “bakkers de tijd is om, stoppen maar”. En dat terwijl je nog zo graag de zaak tot in perfectie wilde afronden.
Corona staat dat niet toe. Tenminste niet letterlijk Corona, maar wij als maatschappij. Wij zeggen stop tegen onszelf. En dat is een wonderlijk fenomeen, want we kenden onszelf als degene die altijd maar doorgaat, ook als het eigenlijk niet meer ging. ‘Pushing to the limit’. Nu dus even niet.
We worden teruggeworpen op een levensritme wat we gedurende decennia beetje bij beetje steeds meer vergeten waren. Voor een habbekrats overal op deze wereld naartoe kunnen en het leven leiden van iemand die haast tot tijdsbeleving heeft gecultiveerd. Altijd maar doorgaan, van het een naar het ander hollen, moeilijk kunnen genieten, denken verwarren met voelen en weinig besef van dat wat je nu echt wilt. Achter impulsen was je lang genoeg achteraangehold, maar iets wat de tand des tijds heeft overleefd, zat daar nog niet tussen.
Wat leer je van deze tijd?
Hoe vind je nou iets wat duurzaam bij jou past. De tijd om daarover na te denken krijg je nu in je schoot gegooid. Weinig afleiding omhanden dus dan dringt je werkelijke behoefte zich nadrukkelijk aan. Wat ga jij anders doen? En minstens zo belangrijk, wat laat je achter je? Misschien is deze Corona-episode wel ‘life-changing’ voor je en zeg je over pakweg 20 jaar tegen jezelf: ”dat was toen een van mijn beste beslissingen ooit”.
Tip:
Welk dilemma heeft zich de afgelopen weken in/aan jou getoond? Om te ervaren wat je achter je kunt laten of waar je voor wilt kiezen, neem je twee voorwerpen van gelijk gewicht in je linker- en rechterhand. Jij weet waar ze voor staan. Je strekt je armen licht gebogen naar voren waarbij de voorwerpen op je handen rusten. Dan sluit je jouw ogen. Welke hand weegt letterlijk het zwaarst en gaat naar beneden. Dit is waar je het meeste gewicht aan toekent. Dit neem je mee, het andere laat je achter.
Als datgene wat je achterlaat belangrijk voor je is (en dat is het meestal anders had je het niet je meegedragen) rond je het af met een bij jou passend afscheidsritueel. Op zo’n manier ben je respectvol naar jezelf en naar dat waar het voor staat.